Migliaia di ragazzi e di cittadini si ritroveranno nelle scuole, nelle biblioteche, nelle piazze per recitare simultaneamente i versi di una delle poesie più note e amate della letteratura italiana in occasione di “#200infinito”, la giornata organizzata dal ministero dell’Istruzione, nata da un’idea di Olimpia Leopardi, realizzata con Casa Leopardi, in collaborazione con la Rai e con il comune di Recanati. L’ora è fissata alle 11.30 del 28 maggio. – Noi l’abbiamo tradotto, su sollecitazione di Fulvia De Damiani in cimoliano, ertano e clautano.
Thénta fin
Al me à sémpre stat t’al cóur sta riva, sémpre béla sóla/ e chèst bàrs, che/ al s’ciùpa bitànt al soréi quan che al va dó./ Ma sentàndome e vardàndo, / de là de chèl póst / thénta tèrmens, e un sóura uman / silénthio e tanta pès / apuósta ió dión t’al me penséir; dolà che par poc / al me cóur al ciàpa póura. E come al vént / sént ta chiste piante,/ chèl silénthio thénta fin che a chèsta vóus / vói mète insieme: e a me végn in mént l’eternitè / le stagións morte, e chèsta qui, /viva e al suón de liéi. Cossì ta chèsta grandètha / a se arniégia al me penséir: /e al arnigème ta chèst mar par me al’ è dólth. Rita Bressa
Théntha fin
I ai sémpre volù bègn /a chèst còl belsolin lassù /e ala spessina /ch’à la me tègn lontan /dal rèst del mónt. /E quan che me sènt /e puó vedé /pras, ciamps, /lócs despérdus /e d’intòrn citin…citin. /Me sèr /tai mó pensérs /e asquase ai póra./Dut chèl citin /lo sént parlame /fra miéth i rams: /a me par /da nó podé murì/ da godé ugni stagión /e la só ós/la me businéa /par tegnime vif. /E duc’ i mó pensérs /i se arniégia tal vuóit che toc’ e sént d’intòrn. /E gòt…e gòt /de duta sta belétha /ch’à la me confonth. Bianca Borsatti
Sèintha fin
G’è sèimpre tegnù a chést còl / belsolìn /e la so thìasa che nó la me fè vèighe /fin laiò in thima. /Ma có me sèint ochì a vardhè /póst sèintha fin, de là imaginéi /al pì grant silénthio e la pès. /E par poc nól me manscia al chèur. /E co sèint al vèint pasè in mìath a chist èrboi /la so èus la me fè pensè a l’infinito /silénthio. /E pèins a l’eternitè, ai tèimp pasès e /l’adés e la so èus. /E in té chést grant al se arnìagia /al me pensìar /e l’é dólth par me lasème dhì in te /chést mèr. Beatrice Sartor
